(İçeri orta yaşlarda biri girer ve görevli olduğunu düşündüğü ilk kişiye yönelir.)
-A.. şey, iyi günler. Acaba bana yaşayabilmem için uygun bir yer gösterebilir misiniz?
-Tabii ki lütfen şurdan buyrun. Bakınız burası adı sanı bilinmeyen belediyenin haftada bir çimlerini suladığı kimsesiz park. Buradaki banklarda uyuyamazsınız. Mesela şurası da Cevizlibağ metrobüs durağı, burada da yere oturamazsınız, gerçi isteseniz de yapamazsınız; çünkü gördüğünüz gibi oldukça kalabalık. Ama ola ki boş bi vaktine denk gelirseniz, ne durakta ne de metrobüs içinde yere oturamazsınız. Şurası da akraba meclisi, burada her şey olabilirsiniz ama mümkünse kendiniz olmayın. Daha doğrusu olamazsınız. Sonra başka nereyi gösterebilirim size... Hah, az daha asıl söyleyeceğimi unutuyordum, hatırlamasaydım maaşımdan keserlerdi vallahi. Burası dünya, burada da ASLA ama ASLA yaşayamazsınız. Genel olarak böyle, başka sorunuz?
-Yalnız ben yaşayabileceğim uygun bir yer sormuştum...
-Tabi ki sizi çok iyi anlıyorum efendim. Zaten müşterilerimizin büyük bir çoğunluğu bu talep ile bize geliyorlar. İlk başlarda birkaç yer gösteriyorduk fakat gelişen implikasyonlar sonucu şirket, politikasında bir değişikliğe gitti. Biz artık yaşayamayacağınız uygun yerleri gösteriyoruz. Geri kalan bir yer olursa kendiniz arayıp bulup çökebilirsiniz. İyi günler dilerim. Siyahınız bol olsun.
-...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder