28 Ekim 2014 Salı

Bu İşin Sonu Yok Sevgilim! Bang Bang!






































 Bir gece yarısı kitap arası -itiraf etmek lazım sabaha devrilmek üzere gece- Ama boş verin siz yelkovanla akrebin kavgasını, kim kime dum duma, hayat onlardan ibaret nasıl olsa!
 Bir kitap geçti yine bu ölümlünün zihninden. Sıcağı sıcağına yazayım derken altını tekrar yakmak zorunda kaldım, hatta bu esnada bi iki yerin fotoğrafını çektim eklerim şuraya birazdan.
 Yazarı bilir misiniz? Başka kitabını okudunuz mu? Veya memnuniyet dereceniz? beni etkilemiyor. Oldukça beğenmiş olmama rağmen üstüne çok bir şey de yazmayacağım. Diyeceğim bir çift kelam:
'' Şayet son birkaç yıldır zıvanadan çıkmışlığın bile adabını bozduğumuz bir dünyada yaşadığımızı düşünüyorsanız okuyun! Çünkü insanın içinde birikenleri ya bir kitap ya bir şarkı temizliyor -ne kadar olursa- damar tıkanıklığına yol açmadan önce! İzahı olmayan, artık ardı ardına yaşadığınız şoklar yüzünden nutkunuzun tutulduğu durumların sıradanlaştığı şu günlerde dünya tamamen delirdi ve bunun ancak mizahı yapılabilir: KARAMİZAHı '' Adam içinden gelmiş yapmış belli. Samimiyetine sağlık.
***Özellikle kitabın sonlarındaki baba-oğul kısmının, kitabın konseptinden ayrı olarak ciddi manada iddialı olduğunu düşünüyorum. Paylaştığım eklerin çoğu romanda o babanın yazdığı yazıların geçtiği kısımlardan. Afiyet olsun.


 


















1 yorum: