Düşünüyorum da belki bir gün en sevdiğin kitap değişir
Veya, geceleri sabahlardan daha çok sevmeye başlarsın yaşlandıkça
En sevdiğin aşk hikayesi aynı kalır belki ama
Sakızlı dondurmayı o kadar sevmemeye başlarsın yaşını başına aldıkça
Değişir bir şeyler sende illa ki
Haydarpaşa Garı'nın bile yandığı şu alemde
Yeni gelen güne karşı hangimiz dikilitaş gibi kalabildik ki
Ama gar yansa da herkes bilir kutsanmış hisleri
Yangınla kaybolmaz vedalar, kavuşmalar
Hissettin mi bir kez, o değişmez işte,
Hele de beraber de ağlanmışsan kardeşim
Gözyaşı kardeşliğinin kanla olana beşbin bastığını sana söylemeliyim.
Gözüne baktığımda, nerde burkulmuş yüreğin çıkartabiliyorsam
Ve susarak anlayabiliyorsam seni
Kâfi azizim kâfi...
Bi somun ekmek ile bi tas suyun olayım da
Bilmesem de olur en sevdiğin tropik meyveyi...
Ama onu da severim bilmesem de
Gözyaşını paylaşanların damak tadı da baka baka kararırmış bi vakitten sonra.
Ve tanımak birini
Sanıldığı kadar basit değilmiş
Sanılmadığı kadar da komplike,
Tanımak birini,
Kelimelerin yazamadıklarında hissedilirmiş
Bu yüzden okullarda kağıda yazılamayan bu bilgi hiç öğretilmemiş...
A priori familyasından gelirmiş seni bilmek
Öyle kadimmiş işte azizim
Kulağa olduğundan daha cakalı gibi gelse de
Mevzu sade
Bi gram senden, bi gram benden, bi tutam da yıldızlardan demiş eski bir bilge.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder